Στρατηγική Fisher στη Ρουλέτα

Πώς λειτουργεί το σύστημα Fisher

Ένα από τα ενδιαφέροντα πράγματα για το σύστημα Fisher είναι ότι διάφορες πηγές το ερμηνεύουν με διαφορετικό τρόπο. Επομένως, θα προχωρήσουμε με την πιο κοινή ερμηνεία, η οποία είναι η εξής:

• Όλα τα στοιχήματα τοποθετούνται σε εξωτερικά στοιχήματα με ίση πιθανότητα επιτυχίας.
• Στοιχηματίζουμε το ίδιο βασικό ποσό σε κάθε γύρο.
• Εάν χάσουμε τέσσερις γύρους σε σειρά, τότε πολλαπλασιάζουμε το ποσό του στοιχήματος μας με τρία.
• Εάν κερδίσουμε μετά από αύξηση του ποσού του στοιχήματος, τότε επιστρέφουμε στο βασικό ποσό του στοιχήματος για τον επόμενο γύρο.
• Εάν χάσουμε τέσσερις συνεχόμενους γύρους, αυξήσουμε το ποσό του στοιχήματος και χάσουμε ξανά τέσσερις ακόμη συνεχόμενους γύρους, τότε πολλαπλασιάζουμε το μέγεθος του στοιχήματος μας ξανά με τρία.

Η στρατηγική αυτή προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους του συστήματος Martingale κάπως, επειδή στην περίπτωση του τελευταίου, μια σειρά συνεχόμενων απωλειών κάτω από πραγματικές συνθήκες οδηγεί σε ακινησία της προόδου - ανάλογα με το κεφάλαιο σας, μπορείτε να χάσετε όλα τα χρήματα, για παράδειγμα, σε 8 κινήσεις. Στην περίπτωση της στρατηγικής Fisher, εάν χάσετε οκτώ φορές σε σειρά, τότε για τις πρώτες τέσσερις απώλειες, το στοίχημά σας θα αυξηθεί κατά τρεις φορές, και για τις επόμενες 4 - κατά άλλες τρεις φορές, για παράδειγμα, από 5 σε 45.

Ας υποθέσουμε ότι για 12 συνεχόμενες απώλειες, το στοίχημά σας θα αυξηθεί σε 135 μονάδες με αρχική μονάδα 5. Η πιθανότητα μιας τέτοιας ακολουθίας είναι 0,51^12=0,03%. Ας πάρουμε μια ακόμη χειρότερη επιλογή - 16 συνεχόμενες απώλειες και το αντίστοιχο στοίχημα των 405 μονάδων. Η πιθανότητα μιας τέτοιας έκβασης είναι 0,51^16=0,002%. Έτσι, αυτή η προσέγγιση ελαχιστοποιεί σημαντικά τους κινδύνους.

Δοκιμάζοντας το σύστημα Fisher

Λοιπόν, παρέχει το σύστημα ρουλέτας του Fisher πραγματικά κάποιο πλεονέκτημα; Ας τρέξουμε μια από τις προσομοιώσεις μας για να το ανακαλύψουμε. Θα χρησιμοποιήσουμε την JavaScript για να προγραμματίσουμε την πρόοδο. Θα εκτελέσουμε το τεστ με τρεις παίκτες που έχουν αρχικό υπόλοιπο των 1.000€ για να το χρησιμοποιήσουν για 1.000 γύρους. Ο παίκτης 1 θα στοιχηματίζει 5€ ανά γύρο, ο παίκτης 2 θα στοιχηματίζει 10€ και ο παίκτης 3 θα στοιχηματίζει 15€ ανά περιστροφή. Το γράφημά μας θα απεικονίσει την δυναμική των αντίστοιχων υπολοίπων και των μεγεθών του στοιχήματος.

Η συνεδρία του παίκτη 1 είχε ως εξής:

Το πρώτο πράγμα που παρατηρούμε είναι ότι η συνεδρία του παίκτη 1 δεν είχε πολλές επιτυχίες. Αντίθετα, σχεδόν όλη τη συνεδρία ήταν αρνητική και ολοκληρώθηκε με ένα καθαρό αποτέλεσμα απώλειας 170€. Το μεγαλύτερο στοίχημα που έκανε ήταν 45€, υποδηλώνοντας ότι υπέφερε από μερικές μακρές σειρές απωλειών. Τώρα, πάμε στον παίκτη 2.

Και πάλι, βλέπουμε μια έντονη αρνητική τάση που επισημαίνεται από μερικές σειρές 12 διαδοχικών απωλειών που προκάλεσαν το ποσό του στοιχήματος να φτάσει σε υψηλότερα επίπεδα, έως και 270€. Ναι, ο παίκτης υπέστη σοβαρές απώλειες, αλλά θα ήταν πιθανόν να εξαφανιστεί αν χρησιμοποιούσε το Martingale. Ενώ ο παίκτης 2 είχε αρχίσει με κέρδη, γρήγορα μπήκε σε αρνητικό έδαφος μετά από μια μακρά σειρά απωλειών. Παρ' όλα αυτά, η προσομοίωση δείχνει ότι το σύστημα Fisher μπορεί να είναι εφαρμόσιμο μόνο στον σύντομο χρόνο.

Ας προχωρήσουμε στον παίκτη 3, ο οποίος είχε μια βασική μονάδα αξίας 15€.

Όπως και με τους πρώτους δύο παίκτες, η πορεία του ταμείου του παίκτη 3 είναι αρνητική παρά το γεγονός ότι είχε κέρδη 240€ μέχρι τον 386ο γύρο. Και αυτή η συνεδρία επιβεβαιώνει ότι η στρατηγική του Fisher μπορεί να λειτουργεί σε σύντομα διαστήματα, αλλά φαίνεται να είναι καταναλωτής του ταμείου σε μακροπρόθεσμη βάση.

Οι παγίδες της στρατηγικής Fisher

Εάν συγκρίνουμε τα αποτελέσματα του Παίκτη 2 και του Παίκτη 3 με τα αποτελέσματα του Παίκτη 1, μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε ότι το σύστημα του Fisher δεν εγγυάται κέρδη ούτε καν στο σύντομο χρονικό διάστημα. Εάν συνεχίσουμε να ακολουθούμε τον Fisher για μια μεγάλη συνεδρία, το ταμείο μας θα τείνει αναπόφευκτα προς το μηδέν. Αυτή η παγίδα είναι πολύ συνηθισμένη σε παρόμοια μοτίβα στοιχηματισμού. Εάν βρεθούμε σε κέρδος σε οποιοδήποτε σημείο, είναι πιθανό να είναι σοφό να σταματήσουμε.

Συμπέρασμα

Η στρατηγική του Fisher δεν είναι καθόλου καινούργια, αλλά οι αρχάριοι δεν την έχουν ακούσει ποτέ, και μάταια, γιατί είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τις περισσότερες "γνωστές" στρατηγικές.

Κρίνοντας από τον αλγόριθμο του Fisher, ο στόχος του είναι να τροποποιήσει τον αλγόριθμο Martingale με ελαχιστοποίηση του κινδύνου. Αντί να διπλασιάζουμε μετά από κάθε απώλεια, τριπλασιάζουμε το ποντάρισμα μετά από τέσσερις διαδοχικές απώλειες. Έτσι, οι πιθανότητες να εξαντληθεί γρήγορα ολόκληρο το ποσό της τράπεζας είναι απλώς αμελητέες.

Δοκιμάσαμε τον αλγόριθμο Fisher δημιουργώντας μια προσομοίωση παιχνιδιού με βασικά στοιχήματα 5, 10 και 15. Μόνο 2 περιπτώσεις μπορούν να θεωρηθούν επιτυχείς, επειδή οι παίκτες έφτασαν σε κέρδη βραχυπρόθεσμα σε ορισμένα χρονικά διαστήματα. Στην υπόλοιπη περίπτωση, ο παίκτης δεν πέτυχε ποτέ κέρδος κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Δηλαδή, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ακόμη και βραχυπρόθεσμα, η στρατηγική μπορεί να μην λειτουργεί πάντα.

Τέλος, αξίζει να θέσουμε το ερώτημα: ποια είναι καλύτερη; Να χρησιμοποιήσετε τη στρατηγική Fisher ή την κλασική Martingale; Εξαρτάται από εσάς, αλλά πιστεύουμε ότι η Fischer έχει το πάνω χέρι. Παρόλο που είναι πιθανό να μην επιτευχθεί κέρδος, ο κίνδυνος μείωσης του bankroll συχνά μειώνεται. Έτσι, η στρατηγική είναι κατάλληλη για παίκτες με περιορισμένο bankroll. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, αξίζει να επιλέξετε με σύνεση την τιμή του βασικού ποσοστού.